از مجموعه شعر نقاش خیال

خـاطـر آشفتـه مــن از غمـت آشفتـه تـر شـد
گلشـن پژمـرده عمـرم دگـر پژمــرده تـر شـد
اين دل وا خورده من هر زمان واخورده تر شـد

 

عمر من بگذشت و من ماندم به دشت بى كرانها
اندريـــن دنيـــا نـدارم جـــز نشـان بـى نشانهـا

 

غيـر رويـائـى نباشــد حاصــل عمـــر تبـاهـم
جز سرابى نيست اندر چشم من دور است راهـم
كاشكــى غمهـا فراموشـم كنـد ديـدار مــا هـم

 

مــن فنـاى راه عشقــم بايـد از حســرت بميــرم
همچو شمع صبحگاهـى شايـد از غيرت بميــرم

 

آستـان او اگـر شـد قبلـه حاجـت چــه باكــم
مـن شهيـد راه يـــارم از حسـاب عمــر پاكــم
عاقبت روزى شوى آگه كه در آغوش خاكــم

 

بيش از اين از هجر خود اى جان دل منما پريشم
هان مكن از خويش دورم غـم مده زانـدازه بيشم

 

عاقبت اين ناله هـا روزى اثــر خواهد نمــودن
بــر بساط آسمان هـا هـم شـرر خواهد نمــودن
رخنه آخر در دل تو فتنه گــر خواهد نمــودن

 

شام غم هايم زمهـر روى تـو چــون روز گــردد
مهربانـى تـو شايـــد بــر غـمم پيــروز گــردد

 

بشكنــم بـازوى غــم را بــا تحمـل روزگـارى
بـــركَنـم بيـخ غــم و انــدوه بـا امـيـــدوارى
گـر ببينـم چشم مستى گـر ببوسـم روى يــارى

 

پس روان كن نغمه دلدادگى در گوش زهـره
شـورها افكن ز شادى در دل خاموش زهـره

زنده یاد فاطمه مهدی زاده زهره

1304+

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.