fatemehmehdizadehzohreh
از مجموعه شعر نقاش خیال
به پاس این همه شب زنده داری ها
نمی خواهى شبى را شمع بزم خالیم گردى؟
به پاس این همه مهر و محبت ها
نمی خواهى وفا را همدم و همراه خود سازى ؟
بیا فانوس چشمت را فرا راه شبم آویز
و از بیگانگى بگریز
نماز صبح را بعداز افول ماه می خوانم
پس از آن منتظر بر راه می مانم
كه در آن كوره راه عشق شاید سایه ات را روى دیوارى ببینم من
و بعد از آن گل بوسه ز لبهایت بچینم من
گل بوسه چه خوشبو و چه خوشرنگ است
از آن لبها كه گفتارش خوش آهنگ است
چرا باید من و تو با جدائی ها دو تا باشیم
بیا تا ما بسازیم از تو و از من
بیا با هم دو تایى همدل و همداستان باشیم
زنده یادفاطمه مهدی زاده (زهره)
1399+
از مجموعه شعر نقاش خیال
بعد سالى كه گذشت
كوه غم بر دل من سنگين شد
و زمانى كه چو شب هاى دراز
تيره و بى ثمر و غمگين شد
بى هدف با دل خو كرده به غم
راه خود پوئيدم
راه پر دلهره و بى انجام
طى نمودم من و بر جور زمان خنديدم
بعد سالى كه گذشت
او جوابى به من از مهر نداد
به من از بسكه دلش سنگين بود
رفت و وقعى ننهاد
روز و شب بر در كاشانه او
سعى كردم كه شوم خاك رهش
چشم خود بست و از آن راه گذشت
تا مبادا به من افتد نگهش
پاى پر آبله و تيره شب است
راه پر پيچ و خمى در پيش است
آنكه زين راه نمى گردد باز
اين دل سوخته درويش است
سر نوشتم همه جا با غم بود
هدفى جز غم ايّام نماند
دست گرمى ز محبت يك بار
برگ شادى به دل من ننشاند
بعد سالى كه گذشت
لطف او جاى به بى مهرى داد
گوئى از اصل به دل مهر نداشت
يا ز مادر همه بى مهر بزاد
بعد سالى كه گذشت
يك ندا بر دلم آگاهى داد
گفت يك عمر بمانى دربند
و نيايد صياد
بعد سالى كه گذشت
من بماندم، من و تنهائي ها
بعد سالى كه گذشت
من بماندم، من و رسوائي ها
زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)
1512+