از مجموعه شعر نقاش خیال                                                  

كاش روى خوبت اى آرام جان مى‏ ديدمى               
يا لبان همچو ياقوت تو را بوسيدمى 

كاش يك روزى اگر شد با تو همصحبت شوم           
وز لبانت وعده مهر و وفا بشنيدمى       

كاش اشكم داد مهلت يك نفس در پيش خلق          
تا كه راز عشق ديرين تو را پوشيدمى

كاشكى آزاد بودم من ز قيد روزگار                        
تا چو بلبل بر رخ زيباى گل خنديدمى 

خواستم از راز چشمت با خبر گردم ولى                
از بلاى ناوك مژگان تو ترسيدمى 

كاشكى چون باد بگذشتم كنار بسترت                   
تا در آغوش تو اى آرام جان خوابيدمى

دوش با ياد تو اى گل، خواب از چشمم گريخت      
در فراقت از سر شب تا سحر ناليدمى 

گر به كويت راه مى ‏دادند جانا زهره را                       
سر به خاك آستان درگهت ماليدمى                 

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

از مجموعه شعر نقاش خیال

      
كاش اى آرام جانم ديدمى
يا اگر ميشد تو را بوسيدمى

كاش مى‏شد با تو همصحبت شوم
وز لبت حرف وفا بشنيدمى

كاش اشكم مهلتى مى‏ داد باز
تا كه راز عشق مى‏ پوشيدمى

كاشكى آزاد بودم من زقيد
تا چو بلبل بر رُخت خنديدمى

خواستم از راز تو آگه شوم
از بلاى چشم تو ترسيدمى

كاشكى چون باد اندر بسترت
اندر آغوش تو مى‏ خوابيدمى

دوش با ياد تو خواب از من گريخت
در فراقت تا سحر ناليدمى

گر به كويت راه دادى زهره را
سر به خاك درگهت ماليدمى

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

از مجموعه شعر نقاش خیال

 یک غزل با دو وزن

كاش روى خوبت اى آرام جان مى ‏ديدمى
يا لبان همچو ياقوت تو را بوسيدمى

 کاش ای آرام جانم دیدمی 

یا اگر می شد تو را بوسیدمی    

كاش يك روزى اگر شد با تو همصحبت شوم             
وز لبانت وعده مهر و وفا بشنيدمى    

کاش می شد با تو همصحبت شوم

وز لبت حرف وفا بشنیدمی    

كاش اشكم داد مهلت يك نفس در پيش خلق        
تا كه راز عشق ديرين تو را پوشيدمى  

کاش اشکم مهلتی می داد باز

تا که زاز عشق می پوشیدمی                  

كاشكى آزاد بودم من ز قيد روزگار                                
تا چو بلبل بر رخ زيباى گل خنديدمى  

 کاشکی آزاد بودم من زقید 

تا چو بلبل بر رُخت خندیدمی

خواستم از راز چشمت با خبر گردم ولى                   

از بلاى ناوك مژگان تو ترسيدمى    

خواستم از راز تو آگه شوم

 از بلای چشم تو ترسیدمی                       

كاشكى چون باد بگذشتم كنار بسترت                    

تا در آغوش تو اى آرام جان خوابيدمى  

کاشکی چون باد اندر بسترت

 اندر آغوش تو می خوابیدمی                

دوش با ياد تو اى گل، خواب از چشمم گريخت         
در فراقت از سر شب تا سحر ناليدمى  

دوش با یاد تو خواب از من گریخت

در فراقت تا سحر نالیدمی                

گر به كويت راه مى ‏دادند جانا زهره را                    
سر به خاك آستان درگهت ماليدمى   

گر به کویت راه دادی زهره را

سر به خاک درگهت مالیدمی  

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

از مجموعه شعر نقاش خیال

تنها تو را به دور جهان دوست دارمى
تنها تو نازنين و فريبا و يارمى

تنها تو اى نگار دل افروز و دلربا
سرو و گل و بنفشه باغ بهارمى

اى آرزوى قلب پريشان و خسته ام
دير آشنايـت من و زيبا نگارمى

شيداى روى دلكش و چشم سياهتم
آرام جان و آفت صبر و قرارمى

شاخ اميد گلشن زيباى زندگى
پيوند روح و روشنى شام تارمى

تو آن گل شقايق خود روى طرْفِ جو
يا باغى از شكوفه زيبا كنارمى

دوشم به غمزه گفت كه اى زهره بعد از اين
تو صيد پاى بسته و تنها شكارمى

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

بلاى جانى و جان جهانى
صفاى روحى و روح روانى

جهانسوز و دلافروز و دلارام
فريب و آفتى، شيرين زبانى

نسيم صبح و اميد دل من
درخشان مهرى و نامهربانى

گل و شمع و شراب و نشئه مى
به هر چه خوب در دنياست آنى

سرشك ديده و اميد جانى
رخِ چون برگ گل، ابرو كمانى

نهال آرزو و شاخه بيد
لبانت غنچه و شيرين دهانى

گل ناز و نياز و رنگ مهتاب
دو چشمت منبع راز نهانى

دلاويز و دل‏انگيز و نكو روى
چو اختر، گه نهان و گه عيانى

بهار و سنبل و درياى سيماب
بهشت و خنده و جان جهانى

اگر در كلبه ويران زهره
نمائى جلوه، عيش بى گمانى

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

از مجموعه شعر نقاش خیال

نميروم ز سر كويت ار برنجانى
كه هر چه جور كنى باز راحت جانى

اگر چه قهر تو نسبت به من مسلّم شد
بدانمت كه نظر بامنست پنهانى

خطا چو رفت بگو تا ز بعد توبه كنم
ببخش بر من غمديده ات به آسانى

نداده‏ ام دل و جان جز به خاطر شادت
چرا از اينكه دلم برده ‏اى پشيمانى 

سياه گشته چو موى تو روز روشن من
بيا و مهر وجودت به ما كن ارزانى

خدا كند كه رقيب از ميانه برخيزد
سپس نشينى و درد دلم تو بنشانى

بيا شبى و منّور نماى كلبه من
كه تابناكتر از زهره درخشانى

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

از مجموعه شعر نقاش خیال

شهريار اى امير و سرور شعر
شهريار اى شه و پيمبر شعر

اختر آسمان فضل و ادب
آفتابى برون ز خاور شعر

همچو گنجينه ‏اى به كان سخن
همچو جانى كه هست در بر شعر

ژرف بحرى تو پر ز لعل و گهر
آسمانى تو پر ز اختر شعر

ياور شاعران ايرانى
افتخار جهان و افسر شعر

يك جهان شور و عشق و رويائى
چون شراب كهن به ساغر شعر

داده روح خيال پرور تو
لطف و زيبائيى به باور شعر

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

از مجموعه شعر نقاش خیال

ديگر طواف خانه كَس پر نمى‏ زنيم
جز ياد چشم مست تو ساغر نمى‏ زنيم

چون شمع سوختيم و ز غيرت فنا شديم
پروانه وار خويش به آذر نمى ‏زنيم

شاديم از اينكه با تو ببازيم نرد عشق
زين روى دست بيهُده بر سر نمى‏ زنيم

چون كفر زلفت اى گل زيبا مسلم است
دست نياز بر در كافر نمى ‏زنيم

خواهى به جنگ باش به ما يا به آشتى
چون بنده ‏ايم ما، درِ ديگر نمى‏ زنيم

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

از مجموعه شعر نقاش خیال

سحر كه پيكر عاشق ز بيقرارى سوخت
چو ديد شمع، ازاندوه و سوگوارى سوخت

نبود طاقت و صبرم به شام تار فراق
به صبح وصل وجودم ز شرمسارى سوخت

چو نا اميد ز آمال و آرزو گشتم
دلم ز حسرت و جانم ز اشكبارى سوخت

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)