از مجموعه شعر نقاش خیال

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

از مجموعه شعر نقاش خیال

از مجموعه شعر نقاش خیال

پشت گردون شده خم بهر مقام استاد 
می کند فخر مه و مهر به نام استاد

غیر شاگرد که کاهیدن جانش بیند
که شود با خبر از رنج مدام استاد

یا رب از چیست که این شهر پر از شادى و کام
دمى از عمر نگشته ست به کام استاد

همه دانند که جاى شکر و شهد و شراب
در همه عمر شرنگ است به جام استاد

یاد خوش باد که در دوره شاگردى خویش
همچو جانى به تنم بود کلام استاد

از دل و جان همه در مدرسه کوشا بودیم

ز خدا خواسته بودیم دوام استاد

زنده یاد فاطمه مهدی زاده(زهره)

از مجموعه شعر نقاش خیال

باید به خرابى جهان گذران ساخت
با فقر و پریشانى و با آه و فغان ساخت

حاصل نبُود گفتن بدبختى خود را
بایست به رنج خود و عیش دگران ساخت

نز دور زمان نالم و نز گردش ایام 
باید به همه نیك و بد دور زمان ساخت

از غصه و غم چون نبُود راه فرارى
بایست به عیش و طرب ورطل گران ساخت

ما هیچ شكایت زغم دهر نداریم 
باید به قضا و قَدَر و ظلم جهان ساخت

گر بى هنرى سخره كند علم و هنر را
بایست به نابخردى بى هنران ساخت

اى زهره توان ساخت به بى مهرى ایّام
لیكن به خدا با غم هجرش نتوان ساخت

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

 از مجموعه شعر نقاش خیال

مُردم ز بى قرارى، در آرزوى فردا
جان از تنم برون شد، در جستجوى فردا

مستم ز نكهت باد، وزبوى زلف دلدار
گویى فلك نمودست، می در سبوى فردا

این عمر بى سرانجام، وین پیكر بى آرام
هر لحظه می كشانند، ما را به سوى فردا

اى مرگ مهلتم ده، تا لحظه اى ببینم
من روى دلبر خود، تو نیز روى فردا

اى آفتاب زیبا، سر زن ز مشرق بخت
تا من ز دولت تو، خندم به روى فردا

دنیا شود پر از نور، از روشنى خورشید
گیتى شود پر از شور، از رنگ و بوى فردا

من با بهار رویش، دارم هزار نجوا
گر رخت ما كشاند، بختم به سوى فردا

بعد از گذشته اى دور، فرداست روز دیدار
باشد كه زهره بیند، روى نكوى فردا 

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)