از مجموعه شعر نقاش خیال
بنده كردم لطف بیش از حد تو
وسعت دریا و جذر و مد تو
من نبودم هیچ لایق اى خدا
تو نمودى از كرم این لطف ها
لطف و مهر تو ز حد بگذشته است
این همه رأفت زبانم بسته است
قادر مطلق تویى عاجز منم
چون ترا دارم ندارم هیچ كم
تو برایم همدم و همخانه اى
در دلم چون گنج در ویرانه اى
گنج من اى لؤلؤ و لالاى من
جان من اى رهبر و مولاى من
تو گرفتى دست من در هر سقوط
تا كه ننمودم چو گمراهان هبوط
جامه جان را تو بر تن كرده اى
شوره زار من تو گلشن كرده اى
تو به من دادى چنین طبع لطیف
تو به من دادى تن و جان شریف
من نمیدانم چه اى بوى گلى ؟
یا نواى روح بخش بلبلى
سایه اى اندر كویر زندگى
آب صافى در كنار تشنگى
كان الماسى تو یا دریاى نور
نغمه ها سازى تو در آهنگ شور
باد پائیزى تو در ظهر تموز
یا كه عشقى، عشق پاك سینه سوز
پاكتر از روح پاك شبنمى
مهربان تر از تمام عالمى
بهترى از صبح هاى كودكى
تو یگانه مهربانى، تو تكى
خوشتر و شیرین تر از عهد شباب
روح پرورتر ز اسرار كتاب
مهربان تر از نگاه مادرى
دلرباتر از نگاه دلبرى
بِه ز خضرى بهر ره گم كرده ها
بِه زنارى بهر سرما خورده ها
رنج و شادى را تو یادم داده اى
نور ایمان در دلم بنهاده اى
بهتر از ناز نگاه عاشقى
خوشتر از سوز و گداز عاشقى
عشق و شور و نغمه هاى شادیى
خوشتر از صبح شب دامادیى
پاكتر از اشك در چشم یتیم
دلنشین همچون نوازش در نسیم
اى خدا از جمله این ها بهترى
در همه عالم فقط تو داورى
نازنین یار و انیس و همدمى
چون تو را دارم كجا دارم غمى
تو شنیدى در دل شب راز من
در خلال تیرگى آواز من
حق و باطل را نیامیزى به هم
زشتى و نیكى جدا سازى ز هم
من به تو مشتاق و تو عشق منى
لطف و مهرى همچو جانم بر تنى
از هزاران شكر كى كردم یكى
نى به پیرى نى زمان كودكى
من نه خوبم نى عبادت كرده ام
لیك بر بخشایشت پى برده ام
نیك می دانم ودودى و كریم
عیب پوشى و غفورى و رحیم
پس چه غم دارم كه تو ربّ منى
از گذشت توست دارم ایمنى
كش خط بطلان تو بر اعمال من
باز كن در عرش اعلا بال من
زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)
1960+
دیدگاهتان را بنویسید