از مجموعه شعر نقاش خیال

تو بزم عيش ياران ديده بودى
عذار گلعذاران ديده بودى

گلى در پاى خارى آرميده
غزلخوانش هزاران ديده بودى

شقايق هاى خود رو طرْفِ گلزار
كنار جويباران ديده بودى

سرشك غم به چشم مست يارى
بنفشه زير باران ديده بودى

عروس صبح در دامان گلزار
نشسته در بهاران ديده بودى

روانه در ديار عشق و مستى
سمند راهواران ديده بودى

به همراه دل خود رفته بودى
قرار بى قراران ديده بودى

نشان هائى ز آهوئى رميده
به قلب كوهساران ديده بودى

نشسته عاشق چشم انتظارى
كنار چشمه ساران ديده بودى

تو راز چشم مستان خوانده بودى
شب اميد واران ديده بودى

تو هرگز زهره، رنگ مهربانى
از اين زيبا نگاران ديده بودى

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

از مجموعه شعر نقاش خیال

دوش ديدم چشم مستش غرق راز زندگى
لعل او افسون و من افسانه ساز زندگى

عيش و مستى شد ز عشقش بر هواخواهان حرام
شد نصيبم از غمش شام دراز زندگى

اشك خونينم به راه وصل او از ديده ريخت
شد ز عشقش حاصلم راز و نياز زندگى

تا ببينم روى زيبايش، به صد سوز و گداز
روز و شب پيموده ام شيب و فراز زندگى

قسمت ما نيست غير از حسرت و رنج و عذاب
قسمت دونان فقط شد حرص و آز زندگى

مدتى هجران كشيدم تا بديدم روى او
از رخ زيباش مى باريد ناز زندگى

شد قدم در زير بار عشق او همچون هلال
از جفاى او نديدم روى باز زندگى

زهره را از شربت وصلش نباشد قسمتى
شد به جام او فقط سوز و گداز زندگى

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

از مجموعه شعر نقاش خیال

چه ديده اى كه دگر جانبم نظر نكنى
به سوى كلبه ام اى ماه من گذر نكنى 

چرا ز راه محبت تو اى شكوفه ناز
به كوى عاشق غمديده ات سفر نكنى

منم فدات چو پروانه اى به وقت سحر
تو شمع جمعى و در خرمنم شرر نكنى

من از وفا و محبت دريغ مى نكنم
تو جور بر من مسكين كنى و گر نكنى

اگر به پاكدلان رو كنى سزاوار است
وگر به تنگدلان خو كنى ضرر نكنى

قدم خميده از آن قامت دلارايت
دلم رميده به لبخند چون شكر نكنى

به پيشگاه خيالت گشاده ام ره دل
كه تو محبت ما را زدل به در نكنى

به هر كجا كه روى اى مه جهان افروز
زلطف، زهره خود را ز خود خبر نكنى

  زنده یادفاطمه مهدی زاده (زهره)

از مجموعه شعر نقاش خیال

ز دست رفت دل من بگو چه چاره كنم
ز دست هجر تو هر روز جامه پاره كنم

چو چشم مست و سياهت بريخت خون مرا
چه شكوه از فلك و چرخ و از ستاره كنم

ز بسكه فكر تو شد بر وجود من حاكم
نه قادرم كه دگر خويش را اداره كنم

بريخت از سرِ انگشت من به راه نمك
چو خواستم كه به لعل لبت اشاره كنم

سعادتى چه از اين بِه بُود به مذهب من
كه گاه گاه به روى خوشت نظاره كنم

سزاى آنكه نگفتم به روز وصل تو شُكر
ببايدم شب هجران تو شماره كنم

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

از مجموع شعر نقاش خیال

ما اگر از تو بريديم بگو
ور ز تو پاى كشيديم بگو

كفتر جَلد توايم اى همه ناز
گر زبام تو پريديم بگو

خوب تا كن تو به ما در ره عشق
گر به بيراهه رسيديم بگو

اگر از دست غمت هر شب و روز
جامه بر تن ندريديم بگو

آهوى رام توايم اى صياد
گر زدام تو رميديم بگو

غير لعل نمكينت اى يار
نمك غير چشيديم بگو

بجز از فتنه چشم سيهت
بجز از روى تو ديديم بگو

جز كلام تو و افسانه تو
حرف بيگانه شنيديم بگو

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

از مجموعه شعر نقاش خیال

فراقت را به جان و دل خريدم
چو تو گل در گلستانى نديدم
نهادم دل به اميد و هوايت
به راهت از هوا خواهان بريدم

_______________________________________________________________________________________________________

بُتا چشم انتظارم از چه دارى
زعشقت بىقرارم از چه دارى
چو غنچه سينه چاكم از چه كردى
چو لاله داغدارم از چه دارى

_______________________________________________________________________________________________________

بهار آمد بهار من نيامد
بُـت سيمين عذار من نيامد
همه شب منتظر بر در نشستم
كَس از پيش نگار من نيامد

________________________________________________________________________________________________________

بيا تا شام تارم روشن آيد
محقر كلبه ام چون گلشن آيد
بيا بنشين كنارم اى گل ياس
كه از شوقت مرا جان بر تن آيد

_______________________________________________________________________________________________________

بيا نازت به جان و دل خريدم
به راه عشقت از عالم بريدم
بگشتم شهر و كوه و دشت و صحرا
به مثل تو دلارامى نديدم

_______________________________________________________________________________________________________

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)