مچموعه،شعر،نقاش،خیال

سروش محبت

Published مارس 24, 2017 | By احمد ضیائی

از مجموعه شعر نقاش خیال

نسیم صبح امیدم نوید باد جنّت داد

سحرگه مِى فروشم آمد و جامى به منّت داد

چو شیدا گشتم از آن جام و شستم زنگ غمها را

غزلخوان دلبرم آمد سروشم از محبت داد

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

سروش محبت

1360+

Posted in غزل ناتمام | Tagged fatemeh،mehdizadeh،zohreh, fatemehmehdizadehzohreh, zohreh،naghashe،khiyal, بخت،من،شوریده،چون،مأیوس،مهرتوام،روزتاریك،هجرت،فروزانم, حافظ, زمان،کودکى, زنده،یاد،فاطمه،مهدی،زاده،زهره, زهره،نقاش،خیال, سرود،زهره, سروده،های،فاطمه،مهدی،زاده, سروش،محبت, فاطمه،مهدی،زاده،(زهره), مچموعه،شعر،نقاش،خیال, نسیم،صبح،امد،نوید،باد،جنت،سحرگه،می،فروشم،جامی،منت،شیدا،گشتم،جام،شستم،زنگ،غمها،غزلخوان،دلبرم،سروش, نگاهت،خوش،جمالت،دلپسند،است،لبت،شیرین،و،لبخندت،چو،قند،است،قدم،بر،چشم،من،بگذار،و،بنشین،دل،زهره،به،زلفت،پاى،بند،است, یقین،شدسرّحق،بروى،هویدانداندجزخدااسرارحافظ،وفاداراست،با شاخ،نباتش،خوش،یارى،باشدیارحافظ | Leave a comment

صبح امید

Published مارس 24, 2017 | By احمد ضیائی

ازمجموعه شعر نقاش خیال

این توئى آمده اندر پىِ دلجوئى من
باورم نیست از این بخت خدایا عجب است

كه شده ماه من از خاور عمرم پیدا
صبح امید پدید آمده و نیم شب است

چه شد اكنون كه به یاد منِ دلخسته شدى
این محبت كه نمودى ز كدامین سبب است

خاك راهت شوم و در قدمت محو شوم
ننشینم به حضور تو كه دور از ادب است

گر بخواهى كه رود تلخى هجرت از یاد
بوسه ده از لب لعلت كه مثال رُطب است

می روى باز و رها می كُنیَم با غم و رنج
زهره دلشده چون سایه ات اندر عقب است

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

1221+

Posted in قطعه | Tagged fatemeh،mehdizadeh،zohreh, fatemehmehdizadehzohreh, zohreh،naghashe،khiyal, تلخی،هجر،بوسه،لب،لعل،مثالريا،رطب, دلجویی،باور،بخت،خدایا،عجب،است،ماه،مشرق،عمر،پیدا،صبح،امید،پدید،امده،نیم،شب،, دلخسته،محبت،نمودی،سبب،خاک،راهت،قدم،محو،حضورريا،دورازادب،است, زنده،یاد،فاطمه،مهدی،زاده،زهره, زهره،زهره،زهره،رهره،زهره،زهره،زهره, زهره،نقاش،خیال, سرود،زهره, سروده،های،فاطمه،مهدی،زاده, صبح،امید, غم،رنج،هجرت،زهره،دلشده،سایه،اندرعقب, فاطمه،مهدی،زاده،(زهره), مچموعه،شعر،نقاش،خیال | Leave a comment

دوبیتی

Published مارس 22, 2017 | By احمد ضیائی

از مجموعه شعر نقاش خیال

بهار آمد دل ما را جوان كرد
نشاطى در زمين و آسمان كرد

چه نيروئى به دشت و بر دمن داد
چه اهدائى به باغ و بوستان كرد

زنده یاد فاطمه مهدی زاده

1466+

Posted in دوبیتی | Tagged fatemeh،mehdizadeh،zohreh, fatemehmehdizadehzohreh, zohreh،naghashe،khiyal, zohrehnaghashekhiyal, اشعار،زهره, اشعار،فاطمه،مهدی،زاده, بهار،آمد،دل،ما،را،جوان،كرد،نشاطى،در،زمين،و،آسمان،كرد،چه،نيروئى،به دشت،و،بر،دمن،داد،،چه،اهدائى،به،باغ،و،بوستان،كرد, دوبیتی, زنده،یاد،فاطمه،مهدی،زاده،زهره, زهره،نقاش،خیال, سرود،زهره, سروده،های،فاطمه،مهدی،زاده, شاعران،معاصر،زن،ایرانی, فاطمه،مهدی،زاده،(زهره), مچموعه،شعر،نقاش،خیال, مطالب،ابر | Leave a comment

دوبیتی

Published مارس 22, 2017 | By احمد ضیائی

از مجموعه شعر نقاش خیال

بهار آمد دل و جان را صفا داد
هزاران هديه نيكو به ما داد

وليكن با همه خوبى و لطفش
خبر كى از نگار بى وفا داد

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

1332+

Posted in دوبیتی | Tagged fatemeh،mehdizadeh،zohreh, fatemehmehdizadehzohreh, zohreh،naghashe،khiyal, zohrehnaghashekhiyal, اشعار،زهره, اشعار،فاطمه،مهدی،زاده, بهار،آمد،دل،و،جان،را،صفا،داد،هزاران،هديه،نيكو،به،ما،داد،وليكن،با،همه،خوبى،و،لطفش،خبر،كى،از،نگار،بى،وفا،داد, دوبیتی, زنده،یاد،فاطمه،مهدی،زاده،زهره, زهره،نقاش،خیال, سرود،زهره, سروده،های،فاطمه،مهدی،زاده, شاعران،معاصر،زن،ایرانی, فاطمه،مهدی،زاده،(زهره), مچموعه،شعر،نقاش،خیال, مطالب،ابر | Leave a comment

دوبیتی

Published مارس 22, 2017 | By احمد ضیائی

از مجموعه شعر نقاش خیال

گلم تو گلبنم تو گلشنم تو

رفاه و راحت جان و تنم تو

چراغ روى تو نور دل من

امید و آرزوى باطنم تو

…………………………

گلم او همد مم او بلبلم او

دلم او دلبرم او حاصلم او

زهجران خسته و بیچاره اش من

به عالم آفت جان و دلم او

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

1211+

Posted in دوبیتی | Tagged fatemeh،mehdizadeh،zohreh, fatemehmehdizadehzohreh, zohreh،naghashe،khiyal, چراغ،روى،تو،نور،دل،من،امید،و،آرزوى،باطنم،تو, دوبیتی, زهجران،خسته،بیچاره،عالم،آفت،جان،دلم،او, زهره،نقاش،خیال, سرود،زهره, سروده،های،فاطمه،مهدی،زاده, فاطمه،مهدی،زاده،(زهره), گلم،او،همد،مم او،بلبلم،او ،دلم،او،دلبرم،او،حاصلم،او،, گلم،تو،گلبنم،تو،گلشنم،تو،رفاه،و،راحت،جان،و،تنم،تو, مچموعه،شعر،نقاش،خیال | Leave a comment

دوبیتی

Published مارس 22, 2017 | By احمد ضیائی

از مجموعه شعر نقاش خیال

غمم غم مونسم غم حاصلم غم

شب و روزم غم و آه دلم غم

مگر اندوده اند از غم گِل من

كه تا آخر غم و از اولم غم

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

1535+

Posted in دوبیتی | Tagged fatemeh،mehdizadeh،zohreh, fatemehmehdizadehzohreh, zohreh،naghashe،khiyal, zohrehnaghashekhiyal, اشعار،زهره, دوبیتی, زنده،یاد،فاطمه،مهدی،زاده،زهره, زهره،نقاش،خیال, سرود،زهره, سروده،های،فاطمه،مهدی،زاده, شب،روزم،غم،آه،دلم،غم،مگر،اندوده،اند،از،غم،گِل،من،كه،تا آخر،غم،و،از،اولم،غم, فاطمه مهدی زاده (زهره), فاطمه،مهدی،زاده،(زهره), فكرزهره،عتیقه،قرآن،ضمیرش،طبعش, مچموعه،شعر،نقاش،خیال, مونسم،غم،حاصلم | Leave a comment

دوبیتی

Published مارس 22, 2017 | By احمد ضیائی

از مجموعه شعر نقاش خیال

ز حال عاشق خود دورى اى گل
چرا اینسان به خود مغرورى اى گل

دواى دردم اى دلبر تو دانى
مرا دارى بدین رنجورى اى گل

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

1236+

Posted in دوبیتی | Tagged fatemeh،mehdizadeh،zohreh, fatemehmehdizadehzohreh, zohreh،naghashe،khiyal, zohrehnaghashekhiyal, اشعار،زهره, دوبیتی, ز،حال،عاشق،خود،دورى،اى،گل،چرا،اینسان،به،خود،مغرورى،اى،گل،دواى،دردم،اى،دلبر،تو،دانى،مرا،دارى،بدین،رنجورى،اى،گل, زنده،یاد،فاطمه،مهدی،زاده, زنده،یاد،فاطمه،مهدی،زاده،زهره, زهره،نقاش،خیال, سرود،زهره, سروده،های،فاطمه،مهدی،زاده, فاطمه،مهدی،زاده،(زهره), مچموعه،شعر،نقاش،خیال | Leave a comment

دوبیتی

Published مارس 12, 2017 | By احمد ضیائی

از مجموعه شعر نقاش خیال

دلم با ناز چشمت خو گرفته

مشامم بوى آن گیسو گرفته

سحرگاهان من از بلبل شنیدم

گل از روى تو رنگ و بو گرفته

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

1542+

Posted in دوبیتی | Tagged fatemeh،mehdizadeh،zohreh, fatemehmehdizadehzohreh, zohreh،naghashe،khiyal, zohrehnaghashekhiyal, آتشخانه،پارس،كلك،آتش،بارحافظ،بحردانش،دُریكتاست،فریباطبع،گوهربارحافظ, اشعار،زهره, دلم،با،ناز،چشمت،خو،گرفته،مشامم،بوى آن گیسو،گرفته،سحرگاهان،من،از،بلبل،شنیدم،گل،از،روى،تو،رنگ،و،بو گرفته, دنیاى،پهناور, زنده،یاد،فاطمه،مهدی،زاده،زهره, سرود،زهره, سروده،های،فاطمه،مهدی،زاده, فاطمه،مهدی،زاده،(زهره), مچموعه،شعر،نقاش،خیال | Leave a comment

دوبیتی

Published مارس 12, 2017 | By احمد ضیائی

از مجموعه شعر نقاش خیال

به آن چشم سیاهت من اسیرم

خیال روى تو نقش ضمیرم

نیَم لایق كه آئى در سرایم

همى خواهم كه در راهت بمیرم

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

1232+

Posted in دوبیتی | Tagged fatemeh،mehdizadeh،zohreh, fatemehmehdizadehzohreh, zohreh،naghashe،khiyal, zohrehnaghashekhiyal, اشعار،زهره, اشعار،فاطمه،مهدی،زاده, افسونگر،زمانه،هنوز،دلبسته،رقیب،دلدار،هنوز،چشم،دیده،لیک،پندار،لب،هزار،راز،دل،دریای،بی،کرانه،اسرارمی،هنوز, دنیاى،پهناور, دوبیتی, زمان،کودکى, زنده،یاد،فاطمه،مهدی،زاده،زهره, زهره،نقاش،خیال, سرود،زهره, سروده،های،فاطمه،مهدی،زاده, شاعران،معاصر،زن،ایرانی, شعر،زهره, شعر،معاصر, فاطمه،مهدی،زاده،(زهره), لایق،سرایم،همی،خواهم،راهت،بمیرم, مچموعه،شعر،نقاش،خیال, مطالب،ابر،بابا،طاهر | Leave a comment

دوبیتی

Published مارس 12, 2017 | By احمد ضیائی

ازمجموعه شعر نقاش خیال

هواى خوش زكوى دلبر آید

نواى خوش ز سوز دل بر آید

رواق دیده من خانه اوست

چو در بندم ز راه دیگر آید

رنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

1403+

Posted in دوبیتی | Tagged fatemeh،mehdizadeh،zohreh, fatemehmehdizadehzohreh, zohreh،naghashe،khiyal, zohrehnaghashekhiyal, اشعار،زهره, دوبیتی, زنده،یاد،فاطمه،مهدی،زاده،زهره, زهره،نقاش،خیال, سرود،زهره, سروده،های،فاطمه،مهدی،زاده, شاعران،معاصر،زن،ایرانی, فاطمه،مهدی،زاده،(زهره), مچموعه،شعر،نقاش،خیال, مطالب،ابر،بابا،طاهر, هواى،خوش،زكوى،دلبر،آید،نواى،خوش،ز،سوز،دل،برآید،رواق،دیده،من،خانه،اوست،چو،در،بندم،ز،راه،دیگر،آید | Leave a comment

مچموعه،شعر،نقاش،خیال

از مجموعه شعر نقاش خیال

نسیم صبح امیدم نوید باد جنّت داد

سحرگه مِى فروشم آمد و جامى به منّت داد

چو شیدا گشتم از آن جام و شستم زنگ غمها را

غزلخوان دلبرم آمد سروشم از محبت داد

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

ازمجموعه شعر نقاش خیال

این توئى آمده اندر پىِ دلجوئى من باورم نیست از این بخت خدایا عجب است

كه شده ماه من از خاور عمرم پیدا صبح امید پدید آمده و نیم شب است

چه شد اكنون كه به یاد منِ دلخسته شدى این محبت كه نمودى ز كدامین سبب است

خاك راهت شوم و در قدمت محو شوم ننشینم به حضور تو كه دور از ادب است

گر بخواهى كه رود تلخى هجرت از یاد بوسه ده از لب لعلت كه مثال رُطب است

می روى باز و رها می كُنیَم با غم و رنج زهره دلشده چون سایه ات اندر عقب است

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

از مجموعه شعر نقاش خیال

بهار آمد دل ما را جوان كرد نشاطى در زمين و آسمان كرد

چه نيروئى به دشت و بر دمن داد چه اهدائى به باغ و بوستان كرد

زنده یاد فاطمه مهدی زاده

از مجموعه شعر نقاش خیال

بهار آمد دل و جان را صفا داد هزاران هديه نيكو به ما داد

وليكن با همه خوبى و لطفش خبر كى از نگار بى وفا داد

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

از مجموعه شعر نقاش خیال

گلم تو گلبنم تو گلشنم تو

رفاه و راحت جان و تنم تو

چراغ روى تو نور دل من

امید و آرزوى باطنم تو

…………………………

گلم او همد مم او بلبلم او

دلم او دلبرم او حاصلم او

زهجران خسته و بیچاره اش من

به عالم آفت جان و دلم او

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

از مجموعه شعر نقاش خیال

غمم غم مونسم غم حاصلم غم

شب و روزم غم و آه دلم غم

مگر اندوده اند از غم گِل من

كه تا آخر غم و از اولم غم

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

از مجموعه شعر نقاش خیال

ز حال عاشق خود دورى اى گل چرا اینسان به خود مغرورى اى گل

دواى دردم اى دلبر تو دانى مرا دارى بدین رنجورى اى گل

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

از مجموعه شعر نقاش خیال

دلم با ناز چشمت خو گرفته

مشامم بوى آن گیسو گرفته

سحرگاهان من از بلبل شنیدم

گل از روى تو رنگ و بو گرفته

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

از مجموعه شعر نقاش خیال

به آن چشم سیاهت من اسیرم

خیال روى تو نقش ضمیرم

نیَم لایق كه آئى در سرایم

همى خواهم كه در راهت بمیرم

زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

ازمجموعه شعر نقاش خیال

هواى خوش زكوى دلبر آید

نواى خوش ز سوز دل بر آید

رواق دیده من خانه اوست

چو در بندم ز راه دیگر آید

رنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

این توئى آمده اندر پىِ دلجوئى من
باورم نیست از این بخت خدایا عجب است

كه شده ماه من از خاور عمرم پیدا
صبح امید پدید آمده و نیم شب است

چه شد اكنون كه به یاد منِ دلخسته شدى
این محبت كه نمودى ز كدامین سبب است

خاك راهت شوم و در قدمت محو شوم
ننشینم به حضور تو كه دور از ادب است

گر بخواهى كه رود تلخى هجرت از یاد
بوسه ده از لب لعلت كه مثال رُطب است

می روى باز و رها می كُنیَم با غم و رنج
زهره دلشده چون سایه ات اندر عقب است

بهار آمد دل ما را جوان كرد
نشاطى در زمين و آسمان كرد

چه نيروئى به دشت و بر دمن داد
چه اهدائى به باغ و بوستان كرد

بهار آمد دل و جان را صفا داد
هزاران هديه نيكو به ما داد

وليكن با همه خوبى و لطفش
خبر كى از نگار بى وفا داد

ز حال عاشق خود دورى اى گل
چرا اینسان به خود مغرورى اى گل

دواى دردم اى دلبر تو دانى
مرا دارى بدین رنجورى اى گل