از مجموعه شعر نقاش خیال
_______________________________________________________
گناه چشم تو بخشيدم اى گل
چه رنجى كز جفايت ديدم اى گل
چه ميدانى كه در اين عشق سوزان
چه حرف هایى كه من بشنيدم اى گل
_______________________________________________________
الا اى نازنين يارم كجائى
چرا سروقت دلدارت نيایى
نگار دلرباى بى وفايم
بنالم تا كى از درد جدایى
________________________________________________________
خدا داند كه عشقم سرسرى نيست
كه جز تو بر دل من مشترى نيست
خدا داند به غير از تو دلم را
پناهى تكيه گاهى داورى نيست
______________________________________________________________
از مجموعه شعر نقاش خیال
فراقت را به جان و دل خريدم
چو تو گل در گلستانى نديدم
نهادم دل به اميد و هوايت
به راهت از هوا خواهان بريدم
_______________________________________________________________________________________________________
بُتا چشم انتظارم از چه دارى
ز عشقت بىقرارم از چه دارى
چو غنچه سينه چاكم از چه كردى
چو لاله داغ دارم از چه دارى
_______________________________________________________________________________________________________
بهار آمد بهار من نيامد
بُـت سيمين عذار من نيامد
همه شب منتظر بر در نشستم
كَس از پيش نگار من نيامد
________________________________________________________________________________________________________
بيا تا شام تارم روشن آيد
محقر كلبه ام چون گلشن آيد
بيا بنشين كنارم اى گل ياس
كه از شوقش مرا جان بر تن آيد
_______________________________________________________________________________________________________
بيا نازت به جان و دل خريدم
به راه عشقت از عالم بريدم
بگشتم شهر و كوه و دشت و صحرا
به مثل تو دل آرامى نديدم
_______________________________________________________________________________________________________
زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)
از مجموعه شعر نقاش خیال
_______________________________________________________________________________________________________
شدم از هجر رويت زار و خسته
مثال مرغ بال و پر شكسته
بجز رنج و ملال و تيره روزى
دلم از عشق تو طرفى نبسته
_______________________________________________________________________________________________________
دو زلفت خانمانم داده بر باد
ز دست ديده ات فرياد فرياد
ز عشقت بيدل و بيچاره گشتم
ز ظلمت كرده ام صد ناله و داد
_______________________________________________________________________________________________________
گذرگاه تو را گلريز كردم
ز عشقت ناله شبخيز كردم
دل و جانم فدايت باد جانا
به راهت تحفه اى ناچيز كردم
_______________________________________________________________________________________________________
زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)
از مجموعه شعر نقاش خیال
دلم با ناز چشمت خو گرفته
مشامم بوى آن گیسو گرفته
سحرگاهان من از بلبل شنیدم
گل از روى تو رنگ و بو گرفته
زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

- از مجموعه شعر نقاش خیال
به آن چشم سیاهت من اسیرم
خیال روى تو نقش ضمیرم
نیَم لایق كه آیى در سرایم
همى خواهم كه در راهت بمیرم
زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)
ازمجموعه شعر نقاش خیال
هواى خوش زكوى دلبر آید
نواى خوش ز سوز دل بر آید
رواق دیده من خانه اوست
چو در بندم ز راه دیگر آید
رنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)
از مجموعه شعر نقاش خیال
ز لعلت شربت وصلم چشاندى
ز مژگان تیر بر قلبم نشاندى
ز چشمانت زدى آتش به جانم
ز هجرانت ز چشمم خون فشاندى
زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

دوبیتی
از مجموع شعر نقاش خیال
به هر لحظه ز عشقت یاد کردم
به هر جا از غمت فریاد کردم
شدم چون خسته از هجران رویت
ز دست هجر تو بیداد کردم
زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

از مجموعه شعر نقاش خیال
___________________________________________________
در آرزوى ديدن روى چو مهت
سهل است بُتا اگر شوم خاك رهت
شبنم چو بشست چهره گل به سحر
زد شانه نسيم صبح موى سيهت
__________________________________________________
عمرى شد و اندر طلبت ملتمسم
در كوى وصال تو به مقصد نرسم
كاش از پى عمر من بُود عمر دگر
شايد كه بدان عمر به وصلت برسم
___________________________________________________
روى تو، چو خورشيد و كلام تو چو قند
بر عاشق خويش آه و زارى مپسند
از لعل عقيق تو دل ما خونين
بر زلف بنفشه ات دل ما پابند
___________________________________________________
زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)
ازمجموعه شعر نقاش خیال
جان و تن من فداى جان و تن تو
جائى نبُود بجز دلم مسكن تو
افسوس كه آه من ندارد اثرى
در ديده مست و قلب چون آهن تو
_______________________________________________________________________________________________________
ديدم صنمى را كه لبش گلگون است
دل صبر و قرار از كَفَش بيرون است
گفتم لب لعلت به چه آلوده شده
خون دل ماست يا لبت ميگون است
_______________________________________________________________________________________________________
ياد تو بُود مونس تنهایى من
طى گشته دگر صبر و شكيبائى من
جانم به لب آمد ز فراق لب تو
اى نور رُخت باعث بينایى من
_______________________________________________________________________________________________________
زنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

آخرین دیدگاهها